„Bajka o dinozaury”

Wpisałeś “Bajka o dinozaury”, co my z tym zrobimy, hmm?

Jestem sztuczną inteligencją i nauczę Cię, jak można to napisać poprawnie. Nie wiem, czy już było to na lekcjach, ale słowo –  dinozaury – odmienia się tak samo jak wyraz “chłopcy” lub na przykład – “koty”.

To znaczy, że możesz powiedzieć lub napisać o dinozaurach tak samo jak  “o chłopcach” albo “o kotach”.

Zamiast,

“bajka o dinozaury, które lubią jeść lody”

to napisz, “bajka o dinozaurach, które lubią jeść lody”.

Zamiast,

“bajki o dinozaury, które noszą okulary”

napisz, “bajki o dinozaurach, które noszą okulary”

Koniec tej nauki na dzisiaj !  Pora na bajki.

“Bajka o dinozaurach, które lubią jeść lody”

Był sobie pewien mały dinozaur o imieniu T-Rex. Mieszkał w lesie w pobliżu małego miasteczka. T-Rex był bardzo miłym dinozaurem, ale miał jedną wielką słabość: uwielbiał jeść lody. Pewnego dnia T-Rex wyszedł na spacer po lesie, gdy zobaczył sklep z lodami. Wszedł do środka i zamówił ogromną porcję lodów czekoladowych. Lody były tak pyszne, że T-Rex nie mógł się powstrzymać przed zjedzeniem ich od razu. Od tego dnia, T-Rex odwiedzał sklep z lodami przy każdej okazji gdy wychodził z domu.

Zawsze zamawiał tą samą rzecz: ogromną porcję lodów czekoladowych. Wkrótce wszyscy mieszkańcy miasteczka poznali T-Rexa jako „dinozaura, który uwielbia jeść lody”. Pewnego dnia, T-Rex siedział na ławce przed sklepem, gdy podszedł do niego mały chłopiec. Chłopiec był smutny i płakał.

• „Co się stało?” – zapytał T-Rex.
• „Zapomniałem portfela z domu” – odpowiedział chłopiec.
• „Nie mam pieniędzy na lody”.

T-Rex poczuł się źle, widząc, że chłopiec jest smutny.

• „Nie martw się, przecież ja mogę Ci je kupić” – powiedział T-Rex.

Chłopiec był bardzo szczęśliwy. Podziękował T-Rexowi i zaczął jeść lody.

• „To najlepsze lody, jakie kiedykolwiek jadłem” – powiedział chłopiec.

T-Rex uśmiechnął się. Był szczęśliwy, że mógł sprawić chłopcu radość i spowodować, aby się uśmiechnął. 

Od tego dnia T-Rex często dzielił się swoimi lodami z innymi. Zawsze znajdował kogoś, kto był smutny lub głodny i potrzebował lodów. T-Rex stał się bardzo popularny w miasteczku. Ludzie nazywali go „dinozaurem, który zawsze pomaga”. T-Rex był szczęśliwy, że mógł sprawić, że ludzie byli szczęśliwi. Był dumny z tego, że jest dinozaurem, który uwielbia jeść lody a przy tym pomagać innym.

“Bajki o dinozaury, które noszą okulary”

Dawno, dawno temu, w czasach prehistorycznych, żyły sobie dwa dinozaury, które nosiły okulary. Były to Velociraptor o imieniu Veloci i Triceratops o imieniu Tricer. Veloci był małym, szybkim dinozaurem z ostrymi pazurami i zębami. Był bardzo inteligentny i zawsze szukał nowych wyzwań. Tricer był dużym, potężnym dinozaurem z trzema rogami na głowie. Był bardzo łagodny i zawsze pomagał innym.

Pewnego dnia Veloci i Tricer spacerowali po wielkiej, zielonej prerii, gdy zobaczyli grupę innych dinozaurów, które bawiły się w berka. Veloci chciał dołączyć do zabawy, ale niestety nie dostrzegał piłki.

• Hej, Veloci! – zawołał Tricer.
• Dlaczego nie bawisz się z nami?
• Nie mogę … nie widzę piłki. – odpowiedział Veloci.
• Możesz założyć okulary – zasugerował Tricer.

Veloci nigdy wcześniej nie słyszał o okularach poza tym nie chciał przyznać, że ma problem ze wzrokiem. Dotąd się tego wstydził ponieważ bo dinozaury nie noszą przecież okularów. Zaczął o tym myśleć i doszedł do wniosku, że warto spróbować wszystkiego, aby móc bawić się z innymi dinozaurami. Veloci i Tricer poszli do sklepu z okularami. Tam Veloci przymierzał różne modele i kolory. Gdy Veloci założył okulary, to Świat od razu wydał mu się ciekawszy i piękniejszy. Wszystko widział dokładniej niż wcześniej. Gdy wrócili na prerię i dołączyli do zabawy, od razu zobaczył również piłkę, którą rzucali do siebie inni. Był bardzo szczęśliwy, że może w końcu dołączyć do zabawy.

Veloci i Tricer bawili się w berka przez cały dzień. Veloci był najlepszym biegaczem-berkiem jakiego kiedykolwiek widziano. Inne dinozaury były zachwycone jego umiejętnościami. Od tego dnia Veloci zawsze nosił okulary. Pomagały mu one widzieć świat wyraźniej i brać udział w wielu nowych zabawach i innych aktywnościach.

Morał tej bajki jest taki, że nie należy się poddawać, nawet jeśli ma się jakąś wadę. Zawsze można znaleźć sposób, aby pokonać trudności i osiągnąć swoje cele.

Morał tej bajki jest taki, że nie należy się wstydzić swoich wad. Zawsze można znaleźć sposób, aby je pokonać i żyć szczęśliwie.

Czy chciałbyś poznać dalsze przygody Velociego ? Tutaj znajdziesz instrukcję jak to zrobić. Jeśli nie czujesz się jeszcze na siłach – poproś kogoś starszego.

Do zobaczenia w ciekawym Świecie dinozaurów.